صندوق رأی
نورالله وثوق نورالله وثوق

رهزنیهای رنگا رنگ

فرورفتن به لاک خویش ننگ است

که ا ینجا رهزنیها رنگ رنگ است

 مبادا برسرِدل  چیره سازیم

صدایی را که با مردم به جنگ است

-----------------------

طبل ابطال

  گرفتم  پی مَه و سالِ  شمارا

نشانی کرده ام فالِ  شمارا

 دَمِ  فریادمردم میزند هی

دمادم طبل ابطالِ شمارا

-------------------

اِکس- وای

پیاپی با نگاهم در  ستیزم

که رأیم را به صندوق که ریزم

  مبادا اِکس مارا   وای  خوانند

همان وایی که از او می گریزم

----------------------

آتش نگاهان

درینجاراستی سنگر نگیرد

حسابِ همصدایی سرنگیرد

ازین آتش نگاهان درشگفتم

که شهرِما چگونه دَرنگیرد

----------------

خط دل

به هر جاخط دل را بر مخوانید

 کهن بیگانه رایاور مخوانید

 میان محفلِ اینان همان به

که یاسین را به گوشِ کرمخوانید

--------------

تبارنیرنگ

نژادی ازتبار رنگ داریم

ازانرو باهمه نیرنگ داریم

د لی هرشیشه میلرزد مگرما

میان سینه بار سنگ داریم

........................

سر چارسو

چه می پرسی زبنیادم  برادر

من از اهل دل  آبادم  برادر

سرِ چارسوی دلها می زنم جار

که من جریان فریادم  برادر

-----------------

آسمانِ لهجه ها

صداها برگ وساز ناز دارند

صداهاخواهشِ پرواز دارند

سری برآسمانِ لهجه ها زَن

صداها آسمانها رازدارند

-----------------

تختِ مستی

رگِ غیرت اگربرخیزد این بار

زدستِ او نه درماند نه دیوار

  به زیر آرد توراازتختِ مستی

بود دیوانه درکارِ خود هشیار

------------------

 

 

فریکانس بلند

تماشا نقشبند همدلی را

 گُلِ نازِ پرندِ  همدلی را

زتار وپود جان خویش دریاب

فریکانس بلند همدلی را

...........................

 

برقِ چشم

صدای فکرِ شهری پَر گرفته

 به اوجِ آسمان سنگر گرفته

به رنگ چهرهِ ناباوران بین

که برقِ چشم شانرا برگرفته

-----------------

17/5/1388


August 9th, 2009


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
شعر،ادب و عرفان